- PTASI TERAPEUCI
- MUZEUM PAMIĘCI
- PSYCHOSEKSUALNOŚĆ OSÓB W WIEKU SENIORALNYM
- KOMUNIKACJA KULTURALNA
- DIALOGI POKOLEŃ
- KUMPLE BEZ UPRZEDZEŃ
- PAMIĘĆ CIAŁA OSÓB Z DEMENCJĄ
- POZNAJMY SIĘ: OPIEKUNKI Z UKRAINY I OSOBY 60+ Z POLSKI
- ONKOASYSTENT
- ODPOWIEDZIALNY WOLONTARIAT PRACOWNICZY
- OKNO NA KULTURĘ
- SCHODOŁAZ – SPOSÓB NA WYJŚCIE Z DOMU
- TEATR OD PIERWSZEGO WEJRZENIA
- ŁAZIENKA WYGODNA NA LATA
- POZDROWIENIA Z SĄDU. OSWAJAMY SĄD SENIOROM
- SENIORALNE BADANIA SĄSIEDZKIE W DZIAŁANIU
- rozWOJOWNIK
- „SENIOR MENTOR” – MENTORING POMYŚLNEGO STARZENIA SIĘ
- KOTY WOLNO ŻYJĄCE POD OPIEKĄ OSÓB 60+
- SENIORZY WSPIERAJĄ UCHODŹCÓW
Celem innowacji jest wyposażenie osób opiekujących się seniorkami i seniorami w wiedzę na temat psychoseksualności ludzi starszych oraz praktyczne umiejętności w zakresie radzenia sobie z trudnymi sytuacjami w tym obszarze. Służy temu Poradnik dla instytucjonalnych i nieformalnych opiekunów osób w wieku senioralnym, który ma być inspiracją do pracy w obszarze pozytywnej seksualności. Zawiera on elementy psychoedukacji, umożliwia nabycie kompetencji do wspierania seniorek i seniorów oraz przełamuje społeczne tabu, jakim jest sfera seksualności osób 60+.
Wspieranie tej grupy w obszarze psychoseksualności wymaga szczególnych predyspozycji. Niezbędna jest nie tylko specjalistyczna wiedza, ale także umiejętność elastycznego i empatycznego reagowania na potrzeby podopiecznych oraz pozytywne postawy wobec seksualności. Człowiek jest bowiem istotą seksualną przez całe życie, a satysfakcja w tej sferze wpływa pozytywnie na samopoczucie, kondycję psychofizyczną i proces zdrowienia.
Psychoseksualność osób starszych to innowacja przygotowana dla dwóch grup.
- Odbiorcy bezpośredni, tj. osoby w wieku senioralnym, w szczególności przebywający pod opieką instytucjonalną (domy seniora, domy pomocy społecznej itp.) lub środowiskową i domową.
- Odbiorcy pośredni, tj. osoby pracujące z ludźmi starszymi, zarówno opiekunki i opiekunowie instytucjonalni, jak i nieformalne osoby w wieku senioralnym.
Innowację może wdrożyć każda instytucja, organizacja lub grupa, która pracuje z osobami starszymi. Nie ma żadnych przeszkód prawnych, które uniemożliwiałyby podjęcie tematu seksualności w wymienionych niżej instytucjach. Mogą to być:
- Domy pomocy społecznej, domy seniora, jak również ośrodki sanatoryjne.
- Uczelnie – w ramach rozszerzania programu edukacyjnego dla pracowników odpowiedzialnych za opiekę nad osobami w wieku senioralnym.
Już na samym początku, także w momencie, gdy rozważacie wdrożenie innowacji, zapoznajcie się Podręcznikiem, który jest kompendium wiedzy na jej temat, zawiera wzory niezbędnych dokumentów oraz scenariusze szkoleń.
Po zapoznaniu się z Poradnikiem zdiagnozujcie lub przynajmniej rozeznajcie się w sytuacji problemów i potrzeb osób starszych w waszym środowisku, jak również ich opiekunek i opiekunów.
Zróbcie rozpoznanie zasobów kadrowych, którymi dysponujecie. W Poradniku (rozdz. 5) znajdziecie opis kompetencji i umiejętności niezbędnych do przeprowadzenia szkoleń oraz spotkań z seniorami. Do określenia mocnych stron zarówno waszych, jak i innych osób z waszego zespołu, a także obszarów wymagających jeszcze dopracowania, wykorzystajcie tabelę z pytaniami pomocniczymi.
(OPCJONALNE DZIAŁANIE RÓWNOLEGŁE)
Stwórzcie Psychoseksualną Brygadę, (szczegółowy opis w rozdz. 5 Poradnika)
Po przeanalizowaniu wyników dotyczących predyspozycji, podsumujcie je i zaproponujcie swoim współpracowniczkom i współpracownikom stworzenie Psychoseksualnej Brygady. Do zespołu zaproście różne osoby, nie tylko z grona terapeutycznego (szereg kompetencji do pracy w obszarze psychoseksualnym mają także m.in. pielęgniarki i pielęgniarze, fizjoterapeuci, pracownicy administracji, a także księża).
W ramach działań Psychoseksualnej Brygady możecie:
– wymieniać się pomysłami i przemyśleniami,
– opracować plan interwencji w sytuacjach trudnych, uwzględniający specyfikę potrzeb, możliwości i ograniczenia związane np. organizacją dnia w placówce, systemem pracy itp. (przykłady w rozdz. 4 Poradnika),
– stworzyć standardy pracy, które będą zgodne z waszymi przekonaniami. Wykorzystajcie do tego Kwestionariusz Postaw Dotyczących Intymności u Osób z Demencją zawarty w Materiałach dodatkowych w Poradniku),
– wspierać się emocjonalnie i merytorycznie (w zakresie nieformalnej wymiany wiedzy, książek, linków, artykułów, sytuacji trudnych).
Opracujcie – na podstawie wskazówek zawartych w Poradniku – program szkolenia, które powinno być dostosowane do potrzeb konkretnych odbiorców. Możecie skorzystać z przykładowych scenariuszy pt. Wstęp do psychoseksualność osób w wieku senioralnym oraz »Każdemu wolno kochać« – moje prawa do miłości i seksualności.
Przygotujcie odpowiednie miejsce oraz stwórzcie warunki do realizacji warsztatów lub spotkań indywidualnych (wskazówki znajdziecie w rozdziale 5 Poradnika)
Przeprowadźcie cykliczne szkolenia z zakresu psychoseksualności osób starszych, rozłożone w czasie i zakończone ewaluacją.
Po jakimś czasie powróćcie do tematu psychoseksualności osób starszych w ramach ewaluacji prowadzonych działań. W razie problemów lub pytań możliwy jest kontakt z autorkami innowacji.
Satysfakcjonujące wdrożenie innowacji w danej placówce czy grupie odbiorców zależy przede wszystkim od motywacji, zaangażowania oraz przyzwalającej postawy kierownictwa danej placówki czy instytucji.
Innowację realizuje zespół składający się z osoby koordynującej oraz grupy trenerskiej.
1. Koordynator (np. psycholożka lub psycholog) zajmuje się:
- przeszkoleniem personelu chętnego do wspierania seniorów w zakresie psychoseksualności (w oparciu o przygotowany przez nas Poradnik oraz scenariusze warsztatów – rozdział 5. DOBRE PRAKTYKI W ZAKRESIE PROWADZENIA WARSZTATÓW PSYCHOSEKSUALNOŚCI SENIORÓW),
2. Trenerki i trenerzy przeszkoleni do prowadzenia zajęć w obszarze psychoseksualności, dysponujący kompetencjami osobistymi i interpersonalnymi (szczegółowo opisane w rozdz. 5 Poradnika). Autorki innowacji mogą świadczyć usługi doradztwa i konsultingu w zakresie wprowadzenia innowacji w danej zbiorowości (placówce).
Opcjonalnie:
Instytucjom, które planują wdrożenie innowacji, proponuje się stworzenie Psychoseksualnej Brygady. Taki model jest realizowany przez osobę liderującą oraz zespół.
1. Jej liderką lub liderem może być:
- osoba będąca częścią zespołu, posiadająca wiedzę z zakresu psychoseksuologii, którą potrafi przekazywać w sposób dostosowany do odbiorcy, posiadająca przygotowanie psychologiczne, doświadczenie trenerskie w prowadzeniu warsztatów, moderowaniu dyskusji i elastycznym reagowaniu w sytuacjach trudnych.
- osoba z zewnątrz, posiadająca kompetencje jak wyżej.
2. Zespół – składający się z różnych osób, także tych spoza grona terapeutycznego. Mogą to być pielęgniarki i pielęgniarze, fizjoterapeutki i fizjoterapeuci, pracowniczki i pracownicy administracji, a także księża.
Wdrożenie innowacji w oparciu o Poradnik nie wymaga żadnych nakładów finansowych czy dodatkowych kosztów wykraczających poza koszty własnych godzin pracy na podstawie umowy lub kontraktu.
Dodatkowe wydatki mogą się pojawić w następstwie konkretnych potrzeb w zakresie realizacji warsztatów (np. związanych z dostępnością sali szkoleniowej, udogodnień dla uczestników, dodatkowych materiałów szkoleniowych, skorzystaniem z laptopa czy rzutnika i przygotowaniem prezentacji multimedialnej).
Struktura kosztów:
- Oddelegowanie czasu pracy osoby koordynującej Psychoseksualną Brygadę:
0,00 zł (w zakresie umowy o pracę czy kontraktu). - Wydruk Poradnika:
- koszt pojedynczego egzemplarza = 300 zł
- koszt wydruku 100 egzemplarzy obniża koszt jednego do 40 zł
(łączny koszt 100 egz. = 4000 zł)
- Zakup materiałów warsztatowych (np. modele narządów płciowych, gra Dixit, karty metaforyczne, karty przedstawiające emocje, gadżety erotyczne, książki tematyczne):
50 zł na jednego uczestnika (dla 10 osób = 500,00 zł).
Przy większej liczbie uczestników koszty maleją, ponieważ niektóre zakupione materiały można wykorzystać wielokrotnie. - Zatrudnienie trenera lub psychologa:
- osoba wydelegowana w ramach istniejącej umowy o pracę czy kontraktu = 0,00 zł
- osoba spoza organizacji: 180 zł / 1 godzina
(16 godzin warsztatów, czyli minimum x 10 osób = 2880,00 zł).
Przy stałej współpracy i większej liczbie osób, koszt wynagrodzenia w przeliczeniu na godzinę może się zmniejszyć.
Koszt roczny na jednego odbiorcę w grupie 10 osób = 368,00 zł
Koszt na jednego odbiorcę w grupie 100 osób = 204,40 zł
Do wdrożenia innowacji potrzeba:
- otwartości osób oraz instytucji czy organizacji pracujących z osobami starszymi na temat ich psychoseksualności,
- zaangażowania instytucji zajmujących się opieką instytucjonalną oraz środowiskową nad osobami starszymi oraz zaangażowania jednostek samorządu terytorialnego i organizacji pozarządowych działających na rzecz osób starszych,
- stałych działań informacyjnych skierowanych do instytucjonalnych i nieformalnych opiekunów osób starszych przełamujące tabu związane z psychoseksualnością osób w wieku senioralnym,
- dalszego budowania sieci wsparcia skupionej wokół tematu psychoseksualności osób starszych,
- pozyskiwania finansowania z różnych źródeł,
- aktywności osoby lub zespołu koordynującego działania.
Zakres problemowy innowacji spotyka się z dużym zainteresowaniem ze strony personelu placówek opiekuńczych. W ramach przygotowań do opracowania innowacji dobrze wykonano pracę z zakresu analizy potrzeb. Wykazano, że poziom wiedzy i umiejętności w zakresie problematyki związanej z seksualnością (nie tylko osób starszych) jest bardzo niski. Brakuje nam kompetencji komunikacyjnych, mierzymy się także z kulturowym wstydem. Nie potrafimy rozmawiać o seksie i intymności – a z tego doświadczenia dodatkowo wykluczamy osoby starsze. Ważne zatem staje się wyrównywanie wiedzy i uzupełnianie braków edukacyjnych, przede wszystkim w kontekście osób pracujących z osobami starszymi. To od ich sprawności będzie zależało samopoczucie osób starszych, żyjących w ośrodkach pomocy społecznej.
Seksualności osób starszych to temat ważny i niestety społecznie pomijany. Odbiera się seniorom prawa do cielesności, przyjemności i miłości. Zaniedbania w zakresie edukacji seksualnej w szkołach przynoszą skutki w postaci niewiedzy i tabuizowania tej sfery życia starszych osób. Innowacja wpisuje się w doniosłe zadanie „odczarowania” przemilczanego tematu poprzez edukowanie personelu i oswajanie seniorów z myślą o prawie do przyjemności.
Skuteczność tej innowacji będzie można ocenić za kilka lat, choć – biorąc pod uwagę obecny stan wiedzy i potrzeby w tym zakresie – można spodziewać się zadowalających efektów.
Osoby, które wzięły udział w warsztatach, podkreślały satysfakcję, jaką dał im udział w szkoleniu. Oto kilka opinii:
- „Fajnie, że pokonaliśmy temat tabu i rozmawialiśmy o seksualności w naszym Domu. Bo nie można udawać, że seniorzy nie mają potrzeb w sferze miłości. Oni często chcą o tym rozmawiać, ale to trudne dla personelu.”
- „Takich rzeczy powinniśmy się uczyć w szkole. Okazało się, że nie znam siebie w sferze psychoseksualnej, a chcę się poznać!”.
- „Każdy z nas potrzebuje miłości, dotyku, ale wstyd o tym mówić.” – stwierdził ktoś z grupy seniorów.
- „Miło się słucha, że na starość ciało jest piękne (…)”
- „Wreszcie ktoś z nami rozmawia na te tematy!”
Maja Wencierska jest psycholożką, seksuolożką, certyfikowaną trenerką biznesu, terapeutką ACT, nauczycielką akademicka i biegłą sądową w dziedzinie psychologii. Prowadzi warsztaty i praktykę psychologiczną, wspierającą dzieci, młodzież, dorosłych i osoby LGBT+ w sytuacjach kryzysowych, w zakresie radzenia sobie z trudnymi emocjami czy doskonalenia kompetencji osobistych, zawodowych oraz wychowawczych.
Kamila Pszenna jest z wykształcenia politolożką oraz menedżerką. Założycielka i prezeska Stowarzyszenia Centrum Inicjatyw Edukacyjno-Społecznych. Od ponad 10 lat działa na rzecz osób w wieku emerytalnym animując, aktywizując oraz integrując środowiska senioralne na terenie województwa zachodniopomorskiego. Inicjatorka i koordynatorka projektów na rzecz osób w wieku senioralnym, realizowanych przez Stowarzyszenie CIES.