Innowacja umożliwia przedsiębiorcom wdrożenie systemu pomocy starszym osobom, opartego o sieć wolontariacką, a samym wolontariuszkom i wolontariuszom daje narzędzia do działania. Odpowiada na potrzeby seniorek i seniorów, którzy potrzebują różnorakiej pomocy w życiu codziennym (m.in. nieradzenie sobie w prostych czynnościach, zagospodarowanie czasu wolnego). Jest także skierowana do aktywnych wolontariuszek i wolontariuszy w wieku senioralnym, którzy chcą dzielić się koncepcją wolontariatu wśród młodszych. Czerpią z niej także pracodawcy, którym bliska jest idea działania w duchu odpowiedzialności społecznej.

Odbiorcami projektu są:

• seniorki i seniorzy, którzy potrzebują i chcą skorzystać ze wsparcia w różnego rodzaju potrzebach związanych z niemożnością radzenia sobie w prostych czynnościach życiowych,
• opiekunki i opiekunowie rodzinni osób starszych, którzy potrzebują odciążenia i skorzystają z usługi towarzyszenia podopiecznej czy podopiecznemu, spędzenia z nim czasu wolnego czy asystowania np. na spacerze.

Innowację mogą wdrożyć firmy lub instytucje, niezależnie od wielkości, którym bliskie są idee CSR (tj. społeczna odpowiedzialność biznesu) i wolontariatu pracowniczego.

Model innowacji może zainspirować do przyjęcia podobnych rozwiązań, wymagających budowania partnerstw na linii biznes – organizacje pozarządowe czy Jednostki Samorządu Terytorialnego (tylko organizacje non-profit, mogą angażować wolontariuszy i podpisywać umowy wolontariackie).
Współpraca danego biznesu z lokalnymi organizacjami pomocowymi typu: dzienne domy pobytu, kluby seniorów czy banki żywności jest niezbędna, aby budować trwały, długofalowy program wolontariatu pracowniczego, podnosić kompetencje i kwalifikacje pracowników w zakresie wsparcia danego środowiska.

Użytkownik ma do dyspozycji kompletny produkt, gotowy do wdrożenia. Po jego stronie pozostaje wyznaczenie zespołu projektowego, którego zadaniem jest implementacja i dostosowanie modelu do indywidualnych potrzeb.
W jego składzie muszą się znaleźć:

• specjalistka/specjalista HR (zarządzania zasobami ludzkimi) – osoba z doświadczeniem w zakresie tzw. miękkiego HR-u, realizacji projektów społecznych lub CSR, która przyjmie również rolę administratora w systemie IT,
• informatyczka lub informatyk,
• dział marketingu zajmujący się kwestiami graficznymi.

Organizacja realizująca innowację korzysta zarówno z zasobów własnych w zakresie tzw. wydatków stałych, nie wymagających dodatkowych nakładów finansowych, jak i tych, których koszty pozostają poza działalnością własną.

1. Koszty stałe:

• wynagrodzenie pracowników HR, IT, marketingu,
• wynajem lokali na szkolenia (można je zrealizować także online, za pomocą np. SharePoint, Teams, Google),
• uruchomienie platformy (bezkosztowe, jeśli organizacja dysponuje własną stroną www).                               

2. Koszty dodatkowe:

• szkolenie fizjoterapeuty i opiekuna osoby starszej,
• usługa trenera równościowego,
• usługa szkolenia z pierwszej pomocy.

W sumie 24 godziny x 100 zł (podczas jednego szkolenia szkoli się około 15 os.). 
100 zł x 24 godziny szkolenia = 2400 zł na 15 os. = 160,00 zł/os.
Roczny koszt wprowadzenia projektu przy udziale 100 wolontariuszy = 16 000 zł.

Innowacja działa skutecznie, gdy zadbacie o:

• zaangażowanie przyszłych wolontariuszy, zainteresowanie ideą i chęcią pomagania innym,
• kontakt i partnerstwa z organizacjami pozarządowymi, niezbędne do uruchomienia wolontariatu pracowniczego,
• przygotowanie i szkolenie personelu,
• finansowanie w wysokości około 160 zł rocznie na osobę,
• sprawne zarządzanie.

Wsparcie udzielane rówieśnikom potrzebującym pomocy przez wolontariuszki-mentorki i wolontariuszy-mentorów w wieku senioralnym to rozwiązanie, które się sprawdziło. Potrafią oni wczuwać się w problemy i potrzeby osób w swoim wieku lepiej niż ich młodsze koleżanki i koledzy. Doskonale radzą też sobie z przekazywaniem wiedzy i kompetencji mniej doświadczonym wolontariuszkom i wolontariuszom. Mają też silne poczucie obowiązku, a fakt, że są potrzebni jest dlań silną motywacją.
Satysfakcja – to słowo, które padało najczęściej w rozmowach ewaluacyjnych z grupą seniorek-mentorek i seniorów-mentorów. Natomiast grupa odbiorcza, która otrzymała wsparcie, zyskała kontakty międzyludzkie i konieczną pomoc umożliwiającą np. wyjście z domu lub w uporządkowaniu przestrzeni. To znajomości cenne i wspierające, przynoszące poprawę samopoczucia i wzrost satysfakcji związany z podejmowaniem aktywności.
Natomiast działalność wolontariacka osób pracujących w firmie testującej innowację, przyniosła aktywnym osobom szereg korzyści i refleksji, m.in. możliwość zmierzenia się z trudnym tematem, jakim jest starość, ale i poczucie sensu oraz satysfakcję ze sprostania wyzwaniu. Dla wolontariuszek i wolontariuszy udział w projekcie był doświadczeniem szczególnym i mocnym.
Zespół budujący program dostrzegł w społecznej aktywności szansę na integrację pracowników na poziomie głębszym, niż pozwala na to codzienna praca. Wolontariat pracowniczy jest często pierwszym doświadczeniem tego typu, rodzajem kuźni postaw prospołecznych. Wnosi w życie pracowników jakość, otwiera ich na nieznane tematy, umożliwia kontakt z osobami z odległych środowisk. Dzięki temu nie tylko zdobywają oni wiedzę i kompetencje niezwiązane ściśle z pracą zawodową, ale też przełamują obawy, odkrywają inność, mają szansę na przeżycie czegoś ekscytującego. Wolontariat jest wyzwaniem, ale ponieważ nie wiąże się z przymusem czy oceną, łatwiej znaleźć w sobie odwagę i entuzjazm, który jest motorem dobrego działania.
Rola platformy IT w testowaniu innowacji była marginalna. Trudno wyobrazić sobie, że osoby 60+, chcące skorzystać ze wsparcia sieci wolontariackiej, będą zgłaszać się przy pomocy platformy. Kluczową rolę w tym obszarze najprawdopodobniej będzie odgrywał partner społeczny.