Jak uczynić instytucje bardziej otwartymi na realne potrzeby, jak pomóc im lepiej słuchać swoich podopiecznych, a może wspólnie z nimi projektować rozwiązania?

Może masz pomysł w obszarze telemedycyny, informatyzacji, czy (do)kształcenia personelu, dzięki któremu instytucje działające na rzecz seniorów mogły im pomóc?

Zarówno osoby starsze, jak i ich opiekunowie potrzebują wsparcia instytucji. Szpitale, domy opieki, świetlice środowiskowe, ośrodki pomocy społecznej to potencjalnie ogromne wsparcie, ale często każda z tych instytucji ma swoją własną logikę, zasady, sposoby komunikacji.

Odnalezienie się w tym, przedarcie się przez biurokrację i zrozumienie zasad jest niezwykle trudne, zarówno dla samych potrzebujących, jak również dla osób opiekujących się nimi.

Pomimo, iż instytucje sektora publicznego opracowują założenia polityki senioralnej, niestety brakuje synergii między system opieki społecznej i zdrowotnej. W dokumencie „Założenia Długofalowej Polityki Senioralnej w Polsce na lata 2014–2020”, opisano obszary, w których pomoc seniorom jest najbardziej potrzebna, są to:

• rozwiązania medyczno-opiekuńcze, uwzględniające zaangażowanie kadry medyczna, opieki społecznej nie tylko dla samych seniorów, ale i dla ich opiekunów nieformalnych,
• Bezpieczeństwo
• Przestrzeń i miejsce zamieszkania,
• Aktywność zawodowa i edukacyjna,
• Aktywność w obszarze kultury.

niewystarczająca liczba placówek

Obszary te powinny być wpisane w działania instytucji, zarówno tych które bezpośrednio niosą pomoc seniorom, jak również tworzących i kontrolujących funkcjonowanie innych placówek. Zgodnie z danymi ze sprawozdania Ministerstwa Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej z 2018r., wynika, że w Polscefunkcjonowało 571 domów opieki społecznej, w których przebywało łącznie 72 326 osób oraz zaledwie 177 klubów integracji społecznej, z których korzystało zaledwie 12 377 osób. Biorąc pod uwagę liczbę osób w Polsce po 60 roku życia, którzy są częstymi beneficjentami tych placówek – jest to liczba niewystarczająca.

niewystarczająca liczba pracowników socjalnych

Kolejnym problemem jest niewystarczająca liczba pracowników socjalnych, wykwalifikowanego personelu medycznego i pomocniczego, jak również innych pracowników wspierających seniorów i ich opiekunów nieformalnych. Co prawda od roku 2008 do 2018 podwoiła się liczba geriatrów (447), ale analizując personel pielęgniarski, pomocniczy, czy opieki społecznej (pracowników socjalnych, wolontariuszy, psychologów) – zasobów ludzkich wspierających politykę senioralną jest wciąż za mało.

nienadążanie instytucji za potrzebami

Matilda White Riley – amerykańska gereontolożka – jest autorką pojęcia “structural lag”. To  zjawisko polegające na tym, że co do zasady instytucje publiczne nie nadążają za przeobrażeniami społecznymi i zmieniającymi się potrzebami obywateli w różnym wieku, w konsekwencji – ich “oferta” nie jest odpowiedzią na realne zapotrzebowanie.